Nerde o eski günler, gece yarılarına kadar fişek hazırla sabah erken ava git, fişek yapması ayrı zevk ava gitmesi ayrı zevk
Araba yok avbis yok kota yok bina yok teyp yok, kuş çok, ava yaya giderdim yanıma bir ekmek bir parça beyaz peynir, öğleyin tarladan bir karpuz keserdim ağaç gölgesinde onları yer dinlenirdim sonra tekrar çıkardım yürüyerek avlanarak eve dönerdim, ne günlerdi be, içime hüzün çöktü bu saatte
Sana da rastgelsin bu arada