TURKIYE AVCILARI VE ATICILARI FORUMU
SİLAHLAR, MÜHİMMAT, EKİPMAN HAKKINDA HER ŞEY => YABANCI ÜRETİM AV VE SPOR TÜFEK MARKALARI => Yabancı Av Tüfekleri Diğer Markalar => Konuyu başlatan: Samet BİRİCİK - 28 Mart 2015, 00:28:40
-
Evet piyasada çok nadir ispanyol tüfeklerini görüyorum hepte ilgimi çekmiştir aslında ama tanıdığım bütün avcıların içinde ispanyol bir tüfek kullanan yok.. Nedenleri ne olabilir sizce işçilik ? görsel ? fiyat ? grupmanları vs vs vs sürekli birilerinden kopya çektiği içimi acaba
-
sadece bizde degil avrupa ve amerikada da ragbet görmüyor... eski modelleri bizim huglu dan daha düşük fiyatlara satılıyor...hatda temiz orjinalleri bile komik paralara satışa sunuluyor.. 150-200 usd fiyatlar gördüm....
o yıllarda bizim silah sanayimiz yerlerde süründügünden madein turkey haricinde ne marka ne tüfek varsa hepsi iyi paralar ediyormuş....
-
Birol, İspanyol deyince bütün markaları genelleme.
Genel ifade kullanırsan marka bazında hangileri 150-200$ ediyor o şekilde sınıflandır.
Hangi marka özelliği nedir ?
-
Birol, İspanyol deyince bütün markaları genelleme.
Genel ifade kullanırsan marka bazında hangileri 150-200$ ediyor o şekilde sınıflandır.
Hangi marka özelliği nedir ?
http://www.gunsamerica.com/ (http://www.gunsamerica.com/)
osman daha öncede bu siteyi incelemiştim... aya üst sınıf çifteler iyi para,265 usd lerede tüfekler var... düz çifteler daha uygundur...
-
ispanyol tüfekleri ile ispanyol fişekleri kullanırsanız sorun yok :)
-
bu ispanyol tüfekleri aslında kötü tüfek değiller.çok üst düzey olanları mevcut.bence ülkemizdeki bir çok firmadan görsel ve estetik olarak daha kaliteliler.ben fiyat kalite aralığında kesinlikle tavsiye ederim.zamanında reklamı az yapılmış.günümüz fişeklerinin ceşitliliği düşünüldüğünde kötü tüfek yok artık.sadece işçiliği zayıf tüfekler mevcut...!
-
yerli tüfeklerden fiyatları düşük birçok ispanyol tüfeğin aslında...ve birçok yerli tüfekten daha iyi olduğuna inanıyorum ben bu tüfeklerin ama insanların kafalarında belirleşmiş markalar var benelli beretta gibi bunu kırmak lazım önce
-
İspanyol Aya pieper, (ispanyolların en bilindik silahıdır) kromsuz namlu, yüksek bant, sürme boya, 71 cm, 12 cal, çift tetik, 1-3 şok, meneviş kafa çifte, iki sezon kullandım. Ağırlığı gayet normal, av üzerinde saçmasının yıkıcılığı harika, ergonomik, sıkı pek seçmeyen, ama ince saçma ve hafif dolularda daha iyi randıman veren ve çok güzel tavsiye edebileceğim bir tüfek. Bu gün bulayım zevkle kullanırım. Para yapmamasına gelince, ağır dolu kaldırmadığı ve zorlanırsa namlularında şişme olduğunu ustalar söylüyor. Bunun yanı sıra işçiliği ve malzeme kalitesi nisbeten zayıf. Emsal baretta, simson, robust gibi çiftelerden geri bir silah. Söylediklerime bir de marka imajı eklendiğinde değerinin neden düşük olduğu daha iyi anlaşılır. Sıfır alındıklarında da emsallerinden ucuz alınmışlar. Tabii ülkemize genellikle en düşük modellerinin geldiğini de eklemek lazım. Ucuz olduğu için bu tüfekleri yurt dışında çalışan yurttaşlarımız daha çok getirmişler.
-
İspanyol'un iyi tüfeği , çok iyidir, güç yetmez...
AyA çiftelerinin Türkiye satış fiyatı 70bin TL, 80bin TL, 90bin TL civarına geliyor. Malzemesi de çok iyidir, işçiliği de üst düzeydir... AyA'nın çiftelerinden bazılarının gravürleri ve finish'leri Londra'lı İngiliz gravürcüler tarafından yapılmıştır ve yapılmaya da devam ediyor. Aslında bu tüfekler İngiltere'ye ihraç edilenler ama bir şekilde dünyada piyasaya düşen İspanyol tüfeklerinin gravür ve finish'leri İngiliz Londra'lı silah ustaları tarafından yapılmış olanları da görebilirsiniz.
Ülkemizde dolaşan İspanyol tüfeklerinin çoğu sıra tüfekleri.
-
Hatta şunu da söyleyebilirim, bugün AyA'nın ürettiği bazı çifte modellerinin benzerinin dahi olsa Türkiye'de üretilebilmesine en az 20 yılımız var belki daha fazla ama biz zor görürüz... Türkiye'de üretiemeyen şeyleri üretiyor adamlar, uzun yıllardır...
-
Türkiyeye gelenler ozaman hep İspanyolların merdiven altı silahları o zaman abi =)
-
:)
Merdiven altı demeyelim de genelde ucuz ve sıra tüfekleri. Düşük malzeme, düşük işçilik, düşük ağaç, zayıf gravür,sıradan boxloclk mekanik.
Ama sıradanları bile yerlilerimizden üstün tüfekler , maalesef :(
-
:)
Merdiven altı demeyelim de genelde ucuz ve sıra tüfekleri. Düşük malzeme, düşük işçilik, düşük ağaç, zayıf gravür,sıradan boxloclk mekanik.
Ama sıradanları bile yerlilerimizden üstün tüfekler , maalesef :(
işte bende bunu diyorum abi yerliye bi dünya para veriliyor ama genede bu adamların düşük tüfeklerinden bile üstün değil niye böyle bizim teknolojimiz bu tüfekler seviyesine nasıl ne zaman gelecek
-
Çok zor soru.. :) Cevabı için herkes birşeyler söyleyebilir...
Benim buna vereceğim cevaptan ziyade (yani yazacaklarım direkt bu sorunun cevabı olarak algılanmasın ama), maalesef insanımızdan, milletimizin bazı huy ve alışkanlıklarından şikayetim var benim.
Her milletten her insan , kolay işi sever. Ama biz Türkler aşırı derecede çok seviyoruz kolayı. Lütfen kimse, Çanakkale destanlarına, savaş ve kahramanlık hikayelerine , hamasete girmesin, girmesin çünkü savaştan, kan dökmekten bahsetmiyorum, girmesin ama girecekse de önce bir düşünsün...
Bizim milletimizin, emek vermeden, dirsek çürütmeden, uğraşmadan , öğrenmeden, öğrenmeye gerek duymadan bir şeyleri elde etme isteği ve kemikleşmiş alışkanlıkları, sanki genetik kodlarımıza işlenmiş gibi geliyor bana. Bir işi öğrenmeye , geliştirmeye yeterli zamanı ayırmadan, bu zamanı, nasıl daha kolay ve işin hakkını vermeden de olsa "kıvırırım"ı düşünerek harcıyoruz ve bu kaygıyla çalışıyor kafalarımız.
Lütfen, kimse, "bizde ne ustalar var da, işte.... fırsat verilse... en az onlar kadar, hatta onlardan daha iyi ................." gibi boş laflarla yanıt vermesin bana, verecekse de önce bir düşünsün... Hiç kimse kusura bakmasın, bizde hiç, "en az onlar kadar.... "lık usta yok, ya yok işte, var demekle var olsa keşke yok arkadaş, seviye bilgi, birikim çok düşük, donanımlar çok zayıf... Ama fırsat verilse.... Ya yok arkadaş yok... Ama en az onlar kadar............... Bir de bu "en az" ne demekse, onlar kadar olmak da yetmiyor, en az onlar kadar, daha ötesi de var yani :)
Hepimiz, etrafımıza bir bakalım, mutlaka göreceksiniz, işini şişirmeye çalışan bir Türk'ü, işini hakkıyla yapmadığı halde, yapmış gibi göstermeye çalışan bir tamirciyi, bir servisi, bir üreticiyi, bir perakende esnafını... Mutlaka göreceksiniz. "Yok ben hiç rastlamıyorum" diyen varsa, kendisine saygı duyarım ama söyledikerine inanmam... Bir bakın, "pisliği halının altına süpürme" misalindeki gibi iş yapan birilerini görmeyen birimiz çıkacak mı? Belki ve muhtemelen o kişilerden biriyiz bizler de...
Bizim maalesef genetiğimize, genetik kodlarımıza işlenmiş gibi... Bana öyle geliyor. "Nasıl kıvırırım".. "İşi bileceksin, işe gitmeyeceksin" diye deyim olur mu ya ? Ama var bizde... İşi yapmadan, yapmış gibi göstererek, şişirerek, şeklini benzeterek, altını doldurmadan, içini doldurmadan, "kolay!" yoldan istediğimizi elde etmeliyiz biz.
Bu konuda, dünyadaki en sorunlu milletlerden biriyiz, üzgünüm. Subjektif mi? Evet , benim görüşüm bu yazdıklarım , dolayısıyla subjektif... Ama eminim bir akademik çalışmaya, bir yüksek lisans ya da doktora tezine konu olsa, yeterli büyüklükteki örneklem ve doğru metodolojilerle incelense, subjektiflikten çıkacak bir akademik çalışmanın sonucu olacaktır söylediklerim, buna %100 inanıyorum. E tabii ki, inancım da subjektif ama görüşüm bu ve net.
Mehmet Akif Ersoy, Avrupa'ya gidip geldikten sonra kendisine sormuşlar, "Nasıldı Avrupa?"
Ersoy'un cevabı: "İşleri dinimiz gibi, dinleri işimiz gibi!" :)
Üniversiteden sınıf ve ev arkadaşımın , işinde yaşadığı bir tecrübeyi aktarayım . Bir İsviçre firmasında Türkiye Servis Müdürü olarak çalışıyor eski ev arkadaşım. İsviçre firması, en ucuzu 300bin Euro'lar civarında olan endüstriyel makineler üretiyor. Tabii ki satışı ve satış sonrası servisinden para kazanıyorlar. Eski ev arkadaşım servis müdürü ama müşteriyle konuşurken satış konularına da girebiliyorlar. Potansiyel müşteri, bu firmanın ürettiği makinelerden bir tanesiyle ilgileniyor ve soru soruyor, "beni yarı yolda bırakır mı?" gibilerinden. Arkadaşım cevap veriyor ama mailin CC kopyasında İsviçre'li amiri de var. Cevap şu: "Hiç endişeniz olmasın , biz bu modelden 100'den fazla sattık, hiç sorunumuz yok, şikayeti yok. " Aradan çok geçmeden telefon geliyor arkadaşıma... Telefonun diğer ucunda mailin kopyasındaki İsviçre'li amir : "Sistemden kontrol ettim de, biz bu modeli Türkiye'de 97 adet satmışız, keşke 100'den fazla sattık demeseydin, o satış adedini uygun bir zamanda mutlaka düzeltelim, müşteriyi bilgilendirelim" diyor, teşekkür ediyor ve kapatıyor. :)
Hiç kimse kusura bakmasın, bunları yazan olarak ben de dahil herkes önce kendisine ve çevresine bu gözle bir baksın diyorum. Bakalım ne göreceğiz? :)
işte bende bunu diyorum abi yerliye bi dünya para veriliyor ama genede bu adamların düşük tüfeklerinden bile üstün değil niye böyle bizim teknolojimiz bu tüfekler seviyesine nasıl ne zaman gelecek
-
japon mühendis halat koptu, nasıl hesaplayamadım diye intihar ediyor....bizim mühendis olsaydı halatı kopartakoparta en sonunda kopmayanını bulur yapardı....hemide ben yaptım diye hava atardı....
-
aslında bu ve bunun gibi sebeblerin ardında biraz da ekonomik sebebler yatıyor.malum sanayi sürecine yeni geçiş yapmaya çalışan bir milletiz.bir şeyler yapmaya çalışıyoruz ancak gücümüz oranınca.bir insandan birden fazla işi profesyonel gibi yapmasını istediğimiz nadir milletlerdeniz.asgari ücret alacak ama her konuda uzman olacak ve en önemlisi herşeyi bileceksin.böyle bir dünya yok.ilk önce eğitim sistemi değişecek branşlaşma olacak ve en az bunlar kadar dinimiz gereği de dürüst nesiller yetiştireceğiz.ondan sonra üretim sürecinde sorularımıza cevap verebilecek mühendis ler den bilgi alacağız.çok zor ve uzun bir süreç.basit bir örnek verelim.aslında bazı şeylerin farkındayız da farketmet istemiyoruz.bu gün görme sorunu olan bir vatandaş göz doktorunu gidiyor neden kulakburun yada ürolojiye gitmiyor.biliyorki onların ihtisası değil.ama işçi iseniz her işten anlamak bilmek ve yapmak zorundasınız.en kısa zamanda bir an evvel ve hep daha fazlasını yapmak zorundasınız.bu kadar fazla yoğunluk yorgunluk acele etme ve sonuç.üretim sürecinde hatalı defolu ürünler ve başlamadan biten pazarınız.şimdi soruyorum.bir tane yerli tüfek üreticisi bizim tüfeğimiz 50000 atıma ulaşmıştır diyebiliyormu ?diyemez çünki o kadar fişek zaten 10 tane tüfek parası eder maliyet artar vs vs .vs
-
Ben 16 cal aya piperden gayet memnunum, kalitesi kullanan kişinin gösterdiği ilgiyle alakalı bence. Temiz bakildiysa 2 tüfek olsun alırım yine ama temizini bulmak çok zor. İş iki tüfeği yan yana koyup hangisi daha estetik olayına gelirse bahsi geçen bir çok daha iyi denilen markaya meydan okur (Robust..v.s.).
Yeni çıkan ve piyasa olan birçok yerli firmanın ciftesini kullanmaktansa simson, piper, robust, st.entetien üretimi çifte kullanmak satış kolaylığı, daha verimli avcılık ve îsani bir durum olan o içimizdeki coşku varya daha bir farklıdır.
Kendime ait bir berettam olmadı daha sırada o var Allah nasip ederse bir s55 yada 56 düşünüyorum. Bunuda bulmak kolay değil.
-
Çok zor soru.. :) Cevabı için herkes birşeyler söyleyebilir...
Benim buna vereceğim cevaptan ziyade (yani yazacaklarım direkt bu sorunun cevabı olarak algılanmasın ama), maalesef insanımızdan, milletimizin bazı huy ve alışkanlıklarından şikayetim var benim.
Her milletten her insan , kolay işi sever. Ama biz Türkler aşırı derecede çok seviyoruz kolayı. Lütfen kimse, Çanakkale destanlarına, savaş ve kahramanlık hikayelerine , hamasete girmesin, girmesin çünkü savaştan, kan dökmekten bahsetmiyorum, girmesin ama girecekse de önce bir düşünsün...
Bizim milletimizin, emek vermeden, dirsek çürütmeden, uğraşmadan , öğrenmeden, öğrenmeye gerek duymadan bir şeyleri elde etme isteği ve kemikleşmiş alışkanlıkları, sanki genetik kodlarımıza işlenmiş gibi geliyor bana. Bir işi öğrenmeye , geliştirmeye yeterli zamanı ayırmadan, bu zamanı, nasıl daha kolay ve işin hakkını vermeden de olsa "kıvırırım"ı düşünerek harcıyoruz ve bu kaygıyla çalışıyor kafalarımız.
Lütfen, kimse, "bizde ne ustalar var da, işte.... fırsat verilse... en az onlar kadar, hatta onlardan daha iyi ................." gibi boş laflarla yanıt vermesin bana, verecekse de önce bir düşünsün... Hiç kimse kusura bakmasın, bizde hiç, "en az onlar kadar.... "lık usta yok, ya yok işte, var demekle var olsa keşke yok arkadaş, seviye bilgi, birikim çok düşük, donanımlar çok zayıf... Ama fırsat verilse.... Ya yok arkadaş yok... Ama en az onlar kadar............... Bir de bu "en az" ne demekse, onlar kadar olmak da yetmiyor, en az onlar kadar, daha ötesi de var yani :)
Hepimiz, etrafımıza bir bakalım, mutlaka göreceksiniz, işini şişirmeye çalışan bir Türk'ü, işini hakkıyla yapmadığı halde, yapmış gibi göstermeye çalışan bir tamirciyi, bir servisi, bir üreticiyi, bir perakende esnafını... Mutlaka göreceksiniz. "Yok ben hiç rastlamıyorum" diyen varsa, kendisine saygı duyarım ama söyledikerine inanmam... Bir bakın, "pisliği halının altına süpürme" misalindeki gibi iş yapan birilerini görmeyen birimiz çıkacak mı? Belki ve muhtemelen o kişilerden biriyiz bizler de...
Bizim maalesef genetiğimize, genetik kodlarımıza işlenmiş gibi... Bana öyle geliyor. "Nasıl kıvırırım".. "İşi bileceksin, işe gitmeyeceksin" diye deyim olur mu ya ? Ama var bizde... İşi yapmadan, yapmış gibi göstererek, şişirerek, şeklini benzeterek, altını doldurmadan, içini doldurmadan, "kolay!" yoldan istediğimizi elde etmeliyiz biz.
Bu konuda, dünyadaki en sorunlu milletlerden biriyiz, üzgünüm. Subjektif mi? Evet , benim görüşüm bu yazdıklarım , dolayısıyla subjektif... Ama eminim bir akademik çalışmaya, bir yüksek lisans ya da doktora tezine konu olsa, yeterli büyüklükteki örneklem ve doğru metodolojilerle incelense, subjektiflikten çıkacak bir akademik çalışmanın sonucu olacaktır söylediklerim, buna %100 inanıyorum. E tabii ki, inancım da subjektif ama görüşüm bu ve net.
Mehmet Akif Ersoy, Avrupa'ya gidip geldikten sonra kendisine sormuşlar, "Nasıldı Avrupa?"
Ersoy'un cevabı: "İşleri dinimiz gibi, dinleri işimiz gibi!" :)
Üniversiteden sınıf ve ev arkadaşımın , işinde yaşadığı bir tecrübeyi aktarayım . Bir İsviçre firmasında Türkiye Servis Müdürü olarak çalışıyor eski ev arkadaşım. İsviçre firması, en ucuzu 300bin Euro'lar civarında olan endüstriyel makineler üretiyor. Tabii ki satışı ve satış sonrası servisinden para kazanıyorlar. Eski ev arkadaşım servis müdürü ama müşteriyle konuşurken satış konularına da girebiliyorlar. Potansiyel müşteri, bu firmanın ürettiği makinelerden bir tanesiyle ilgileniyor ve soru soruyor, "beni yarı yolda bırakır mı?" gibilerinden. Arkadaşım cevap veriyor ama mailin CC kopyasında İsviçre'li amiri de var. Cevap şu: "Hiç endişeniz olmasın , biz bu modelden 100'den fazla sattık, hiç sorunumuz yok, şikayeti yok. " Aradan çok geçmeden telefon geliyor arkadaşıma... Telefonun diğer ucunda mailin kopyasındaki İsviçre'li amir : "Sistemden kontrol ettim de, biz bu modeli Türkiye'de 97 adet satmışız, keşke 100'den fazla sattık demeseydin, o satış adedini uygun bir zamanda mutlaka düzeltelim, müşteriyi bilgilendirelim" diyor, teşekkür ediyor ve kapatıyor. :)
Hiç kimse kusura bakmasın, bunları yazan olarak ben de dahil herkes önce kendisine ve çevresine bu gözle bir baksın diyorum. Bakalım ne göreceğiz? :)
aynen katılıyrum,bu konularda sorunluyuz,sosyo biyolojimiz böyle ,ne eğiitim sorunu nede imkan...
şahsen ben kendi adıma artık umutsuzum,kaliteli üretim toplumdaki ahlak seviyesiyle direk ilgili...
sonuç; kaliteli üretim bir KÜLTÜR işidir,bizim kültürümzdede o yok malasef,kısa yoldan emek harcamadan yapalım çok kazanalım...
-
Çok zor soru.. :) Cevabı için herkes birşeyler söyleyebilir...
Benim buna vereceğim cevaptan ziyade (yani yazacaklarım direkt bu sorunun cevabı olarak algılanmasın ama), maalesef insanımızdan, milletimizin bazı huy ve alışkanlıklarından şikayetim var benim.
Her milletten her insan , kolay işi sever. Ama biz Türkler aşırı derecede çok seviyoruz kolayı. Lütfen kimse, Çanakkale destanlarına, savaş ve kahramanlık hikayelerine , hamasete girmesin, girmesin çünkü savaştan, kan dökmekten bahsetmiyorum, girmesin ama girecekse de önce bir düşünsün...
Bizim milletimizin, emek vermeden, dirsek çürütmeden, uğraşmadan , öğrenmeden, öğrenmeye gerek duymadan bir şeyleri elde etme isteği ve kemikleşmiş alışkanlıkları, sanki genetik kodlarımıza işlenmiş gibi geliyor bana. Bir işi öğrenmeye , geliştirmeye yeterli zamanı ayırmadan, bu zamanı, nasıl daha kolay ve işin hakkını vermeden de olsa "kıvırırım"ı düşünerek harcıyoruz ve bu kaygıyla çalışıyor kafalarımız.
Lütfen, kimse, "bizde ne ustalar var da, işte.... fırsat verilse... en az onlar kadar, hatta onlardan daha iyi ................." gibi boş laflarla yanıt vermesin bana, verecekse de önce bir düşünsün... Hiç kimse kusura bakmasın, bizde hiç, "en az onlar kadar.... "lık usta yok, ya yok işte, var demekle var olsa keşke yok arkadaş, seviye bilgi, birikim çok düşük, donanımlar çok zayıf... Ama fırsat verilse.... Ya yok arkadaş yok... Ama en az onlar kadar............... Bir de bu "en az" ne demekse, onlar kadar olmak da yetmiyor, en az onlar kadar, daha ötesi de var yani :)
Hepimiz, etrafımıza bir bakalım, mutlaka göreceksiniz, işini şişirmeye çalışan bir Türk'ü, işini hakkıyla yapmadığı halde, yapmış gibi göstermeye çalışan bir tamirciyi, bir servisi, bir üreticiyi, bir perakende esnafını... Mutlaka göreceksiniz. "Yok ben hiç rastlamıyorum" diyen varsa, kendisine saygı duyarım ama söyledikerine inanmam... Bir bakın, "pisliği halının altına süpürme" misalindeki gibi iş yapan birilerini görmeyen birimiz çıkacak mı? Belki ve muhtemelen o kişilerden biriyiz bizler de...
Bizim maalesef genetiğimize, genetik kodlarımıza işlenmiş gibi... Bana öyle geliyor. "Nasıl kıvırırım".. "İşi bileceksin, işe gitmeyeceksin" diye deyim olur mu ya ? Ama var bizde... İşi yapmadan, yapmış gibi göstererek, şişirerek, şeklini benzeterek, altını doldurmadan, içini doldurmadan, "kolay!" yoldan istediğimizi elde etmeliyiz biz.
Bu konuda, dünyadaki en sorunlu milletlerden biriyiz, üzgünüm. Subjektif mi? Evet , benim görüşüm bu yazdıklarım , dolayısıyla subjektif... Ama eminim bir akademik çalışmaya, bir yüksek lisans ya da doktora tezine konu olsa, yeterli büyüklükteki örneklem ve doğru metodolojilerle incelense, subjektiflikten çıkacak bir akademik çalışmanın sonucu olacaktır söylediklerim, buna %100 inanıyorum. E tabii ki, inancım da subjektif ama görüşüm bu ve net.
Mehmet Akif Ersoy, Avrupa'ya gidip geldikten sonra kendisine sormuşlar, "Nasıldı Avrupa?"
Ersoy'un cevabı: "İşleri dinimiz gibi, dinleri işimiz gibi!" :)
Üniversiteden sınıf ve ev arkadaşımın , işinde yaşadığı bir tecrübeyi aktarayım . Bir İsviçre firmasında Türkiye Servis Müdürü olarak çalışıyor eski ev arkadaşım. İsviçre firması, en ucuzu 300bin Euro'lar civarında olan endüstriyel makineler üretiyor. Tabii ki satışı ve satış sonrası servisinden para kazanıyorlar. Eski ev arkadaşım servis müdürü ama müşteriyle konuşurken satış konularına da girebiliyorlar. Potansiyel müşteri, bu firmanın ürettiği makinelerden bir tanesiyle ilgileniyor ve soru soruyor, "beni yarı yolda bırakır mı?" gibilerinden. Arkadaşım cevap veriyor ama mailin CC kopyasında İsviçre'li amiri de var. Cevap şu: "Hiç endişeniz olmasın , biz bu modelden 100'den fazla sattık, hiç sorunumuz yok, şikayeti yok. " Aradan çok geçmeden telefon geliyor arkadaşıma... Telefonun diğer ucunda mailin kopyasındaki İsviçre'li amir : "Sistemden kontrol ettim de, biz bu modeli Türkiye'de 97 adet satmışız, keşke 100'den fazla sattık demeseydin, o satış adedini uygun bir zamanda mutlaka düzeltelim, müşteriyi bilgilendirelim" diyor, teşekkür ediyor ve kapatıyor. :)
Hiç kimse kusura bakmasın, bunları yazan olarak ben de dahil herkes önce kendisine ve çevresine bu gözle bir baksın diyorum. Bakalım ne göreceğiz? :)
İbrahim abi ayak üstü bi makale okuduk teşekkürler =)
-
aynen katılıyrum,bu konularda sorunluyuz,sosyo biyolojimiz böyle ,ne eğiitim sorunu nede imkan...
şahsen ben kendi adıma artık umutsuzum,kaliteli üretim toplumdaki ahlak seviyesiyle direk ilgili...
sonuç; kaliteli üretim bir KÜLTÜR işidir,bizim kültürümzdede o yok malasef,kısa yoldan emek harcamadan yapalım çok kazanalım...
biçtiğinizi beğenmiyorsanız , ektiğinize bakın der bir atasözü . ekilen bunlarki , biçilenlenlerde bunlar .
-
Çalışmadan, öğrenmeden, yorulmadan rahat yaşamanın yollarını alışkanlık haline getirmiş milletler; evvela haysiyetlerini, sonra hürriyetlerini ve daha sonra da istikballerini kaybetmeye mahkumdurlar. MUSTAFA KEMAL ATATÜRK
-
Çalışmadan, öğrenmeden, yorulmadan rahat yaşamanın yollarını alışkanlık haline getirmiş milletler; evvela haysiyetlerini, sonra hürriyetlerini ve daha sonra da istikballerini kaybetmeye mahkumdurlar. MUSTAFA KEMAL ATATÜRK
Atatürk bunu söylemiş ama bu zamana kadar uygulayan varmı merak ediyorum kaç sene geçti? 1900 yılları türkiyenin Avrupa seviyesine gelme yıllarıydı.. Askeri darbelerden sağ sol çalışmalarından ülke her olayda 10 sene geriye gidiyor ki nasıl sanayi gelişecek.. Beğenmediğimiz 2.dünya savaşından yenik çıkan Almanya sanayisi ile dünya devi oldu gitti almanyadan ne eksiğimiz var ki insan gücü ise insan gücü akılsa akıl.. Tek düşündüğümüz vatan millet Sakarya... Bu olayın tamamı siyasi meselelerdir koltuk sevdası bir yerlere gelme arzusu dünyada en pahalı benzin ve vergiyi biz ödüyoruz.. Eskiden askeriye terörle mücadele ederdi vergiler askeriyeye giderdi şimdi terörle mücadelede bitti artık birşeyler olması lazım sanayimiz gelişmesi lazım avrupada bu silahlar ucuz ise bizdede ucuz olması lazım kaliteli işçi alımları olması lazım sokaktan tutup adama 3-5 kuruş daha az maaş vericem diye işçilik kalitesini düşürmemek lazım buna devlet el atması lazım özel sektörde bir an önce kendine çeki düzen vermesi gerekiyor geleceğimiz için
-
biçtiğinizi beğenmiyorsanız , ektiğinize bakın der bir atasözü . ekilen bunlarki , biçilenlenlerde bunlar .
Yusuf kardeşim benim demek istediğim bizim tarlaya bu ürün ekilmiyor malesef, ne toprak nede iklim uygun değil...
-
Hasbel Kader Aya Pieper kullandım
80 90 Adımlarda kaçak keklikleri dahi buruştururdu
Ancak hava değiştimi bir tarlada vurur bir tarlada vurmaz Bu ispanyol Fransız derlerdi büyüklerimiz büyüklerimiz
Bende bunu birkaç kez yaşadım ogun bugündür uzak dururum .....
-
Yabancı sitelerden özellikle USA dan tüfek fiyatı paylaşmak çok garip.
USA tamamen farklı bir ülke, fiyatları kendi belirleyen aşırı bir sirkülasyon ola dünyadaki tek ülke.
Hiçbir zaman silah fiyatlarının baz alınmaması gereken bir yer.
Avrupalı isek Avrupa^yı baz alın.
İspanyol silahlarının değerinin düşük olduğunu göstermek için bir sürü siteden silah fiyatlarını baz almanız o silahların kötü olduğunu göstermez.
-
On küsür senedir, bir tane tüfek alabilmek için uğraşıyorum. İkinci el ilanlarını baştan sona sürekli taradım yıllarca, düzgün bir İngiliz, bir Belçika , güzel bir Alman ya da temiz bir AyA Model1, hatta Model2 falan düşer mi acaba diye uzun yıllar bekledim. Düşmedi...
İspanyol'un "iyisi", "eh iyi falan" denilecek tüfek değil, çok çok iyidir.
-
İspanyol ALFA kullanırdım avlarda kendi otomatik tufegim yerine arkadaşımın olan senelerce kar kış yakın uzak büyük küçük ördek avlarında bir kere dahi olsun utandirdigini görmedim fişek secimi yakarmi yikarmi asla düşünmeden ne fisek olursa olsun ama onu kaybettik artık elimize aldığımız her tüfekte müzeyyen senar kulağımızda çınlar benzemez kimse sana ☺
-
bir arkadaşımda 70 küsur model sauer aya var.o zamandan ejektörü var. mesela çiftelerde ve pozelerde namlu ucunda kabarık bir bölge oluyor,bunu türkeyede kabartışız bir tek akus yapıyormuş. o tüfekte de kabartı yoktu mesela.adamlar o zamandan yapmış.ama bizde niye sadece akus onu bilemiyorum.
-
2000 yılında 2 el olarak namlusunda animo express eibar yazan 71 namlu 3/1 sabit şoklu bir poze aldım, 10 seneden fazla kullandım, netten baktım hakkında pek bilgiye rastlamadım sanırım bilinen bir marka değil sıra tüfeği tabir edilen, insan eskiye özlem mi duyar bilmiyorum ama çok güzel avcılık yaptırdı bana çok memnumdum uyduk şeytana sattık, pişmanım...
-
İspanyol'un iyi tüfeği , çok iyidir, güç yetmez...
AyA çiftelerinin Türkiye satış fiyatı 70bin TL, 80bin TL, 90bin TL civarına geliyor. Malzemesi de çok iyidir, işçiliği de üst düzeydir... AyA'nın çiftelerinden bazılarının gravürleri ve finish'leri Londra'lı İngiliz gravürcüler tarafından yapılmıştır ve yapılmaya da devam ediyor. Aslında bu tüfekler İngiltere'ye ihraç edilenler ama bir şekilde dünyada piyasaya düşen İspanyol tüfeklerinin gravür ve finish'leri İngiliz Londra'lı silah ustaları
tarafından yapılmış olanları da görebilirsiniz.
Ülkemizde dolaşan İspanyol tüfeklerinin çoğu sıra tüfekleri.
ibrahim bey söylediklerinize aynen katılıyorum ve ekliyorum biz bu kafayla gidersek bizden hiç birsey olmaz; ben çocukluğumdan bu tarafa avcılığa meraklıyım 13-14 yaşımda dedemin yanında avlara katılmaya başladım dedemin babamın kafasını şişiriyordum sorular domuz ne yapar tavşan ne yapar köpek nasıl alışır 15- yıl falanda avcılık yapıp tecrübe edindim iyi köpek beslemek istedim maddi zorluklarlada olsa enik yetiştirdim para biriktirdim köpek aldım tek elimde iyisi olsun hatta soyu bilindik köpekleri almaya gayret gösterdim imkanlarım nisbetinde yapabildiğim kadar şuan artık il değişikliği sebeyle imkanlarım el vermediği için ava fazla gidemiyorum yinede arkadaşımın köpeğinin soyu çok iyi olduğu için iki yavru aldım babama bıraktım malesef yaşatamadık halada iyi cins soyu sağlam köpek gördünmü sahip olmak istiyorum şimdi bizim gelelim bizim türk milletinin zihniyetine; ben bu kadar imkanlarım kısıtlı olmasına onca uğraştım benim ilçemin neredeyse yüzde yetmişi avcı ve av tecrübesi benden çok daha fazla onlarca avcı var ve bir çoğunun benim 15- 20 yıllık avcılık hayatımda imkanlarımın en iyi olduğu durumdan daha iyi ve çok iyi köpeklerle av yapmış kişiler şuan kapılarındaki köpeklere git bak neredeyse para verseler alınmaz sorduğunda sende iyi köpek vardı ne oldu kurt yedi, yaşlandı, öldü, en kötüsüde sattım diyenler var e senin paraya ihtiyacın yok niye sattın iyi para verdiler diye varmı eniği yanında köpek yetiştirdinmi bir arkadaştan enik aldım o bana yeter yada gidiyor 100 200 liraya milletin sokağa atacağı köpeği alıyor neymiş tavşana bir tur attırıyor soyu belli değil daha fazlasını yapacakmı belli değil bu bana yeter zaten iyi köpek yok memlekette bununla idare edecez ... bir sürü bahane aslında kendini kandırıyor yoksa köpek yetiştirmeyi iyi köpeğin kolay kolay 3 kuruşa verilmeyeceğini soy takibi yapmadan sıradan bir köpeğin cok üst düzey sonuç vermeyeceğini iyi biliyor ama şansına sıradan bir köpeğin cok üst düzey av yapacağını hayal ediyor bizler zevk aldığımız vazgecemediğimiz işlerde bile bilmemize tecrübe etmemize rağmen böyleyiz malesef bu bir değil iki değil cok örnekleri var cevremde ve ben anlatmaktan bıktım onlar gayet memnun ava gidip boş boş yürümekten boşu boşuna zaman harcayabilecek kadar zamanı olan insanların birşeyler elde etmek için çabasıda olmuyor bu örnekleme sadece köpekte ve avda olsa bu konuda zayıf kalalım diyeceğim ama her konuda böyleyiz iyiyi bilsek bile yapmıyoruz hatta iyiyi üretmekten nereyse korkuyoruz bir sürü bahaneler üretip sıyrılıyoruz kendimizde de suç bırakmıyoruz sonra osmanlının yaptıklarıyla geçmişlerimizin yaptıklarıyla övünüyoruz birde en güzel yaptığımız şey baskalarının iyi yaptığını karalamak...
-
ispanyol çifteler dolu pek götürmez eskileri ama yaz 28 30 kışında 32 gr fişeklerle çok güzel sonuçlar alınır.ben yeni cıkan ispanyol olan lamber viktoria otomatikle 28den 36gr a kadar etkili sonuçlar alıyorum.3inç viktoria tüfeğim........bence tutulmaz deyilde pek bilinmediği için bumarka ve yaygın olmadığı için diyelim.....tutulmamasına cewap