TURKIYE AVCILARI VE ATICILARI FORUMU
GRUPLARA DAHiL OLMAYAN BÖLÜMLER => AVCILAR KIRAATHANESİ => Konuyu başlatan: Atila USTA - 26 Ağustos 2010, 13:06:33
-
Hep av muhabbeti yapacak değiliz ya bu kez de sarhoş muhabbeti yapalım. Şubat ayında sömestri tatiliydi. Gece geç vakitte şehir kulübünden çıktım, arabama bindim eve gitmek için hareket ettim. Kar öyle güzel yağıyor ki her biri fakir yamalığı gibi kocaman. Sanki yetişeceği bir yer var gibi acele, genç kız gibi utangaç, bir lider gibi mağrur. Bir iç geçirdim, eve gidence eşime karda yürümeyi teklif edeceğim.
Hareket ettim, caddeye çıktım, karşıdan iki adam geliyor, ama ne geliş. Yolun bir sağına bir soluna gidiyorlar, biraz duraksıyorlar hareket ettiklerinde düşmemek için büyük mücadele veriyorlar. Yaklaştıklarında birisinin Terzi Osman diğerinin de Orman İşletmesinde çalışan Gürcü Adnan olduğunu anladım. Durdum, nasıl? Durmam ikisi de avcı abilerim beraber ava gittiğimiz sevdiğim insanlar. Hemen aşağıya indim selam verdim. Osman abi şöyle bir yarım yamalak arkasına kaykıldı bana baktı, baktı daha doğrusu bakmaya çalıştı. Adnan abi gürcülüğün kendisine verdiği o hoş şivesiyle Osman ağabeye yürü “Köç” dedi. Gerisi hak getire. (Osman ağabeyin soyadı Koç) sizi ben bırakayım dedim. Osman ağabey bana gözünün birisini yarım kısarak bakıyor, tanımaya çalışıyor. Beklide ne söyleyeceğini kestiremiyor. Arabaya bütün ısrarlarıma rağmen binmediler. Benimle bir kelime olsun konuşmadılar. Yürüyüp gittiler, ama o gidişi anlatamam, yürüyorlar mı? Sendeliyorlar mı? Sürünüyorlar mı? Siz karar verin artık, kahkahalarla uzaklaştılar.
Ertesi sabah okula gittim, öğlen arası terzi Osman’ın yanına gittim. Adnan ağabeyde yanındaydı içimden tam isabet dedim. İkisini de aynı anda bulmam büyük şanstı. Beni pür neşe karşıladılar, “Bedestene gideceğiz tam zamanında geldin pirzolalar bizi bekliyor haydi” dedi Osman abi. Akşam ki haliniz neydi? Diye sordum Gürcü Adnan “ne vardı halimizde” dedi. Selam verdim almadınız dedim. Osman abi o her zamanki bilgeliğiyle “bak oğlum selam adama verilir, selamı da adam olan alır, demek ki biz adam değilmişiz” dedi. Ben duraksadım, akşamdan hiçbir şey hatırlamadıklarını benim serzenişimden de bir şeylerin olduğunu kavrayan Osman abi cevabı yapıştırmıştı.
Yemekten sonra çayları içerken anlattılar. Bunları bağ aralığına (bağlara, bahçelere) davet etmişler. Kendilerini götürmem için beni aramışlar bulamamışlar. İçecek almışlar, bunları çağıran adam ortalıklarda olmayınca daha doğrusu bunları ekince, bu gariplerde götürdükleri ot, salata türü şeylerle iki büyüğü içmişler, tayyare gibi olmuşlar. Birere bira içmek içinde meyhaneye uğramışlar. Sözüm ona ayılacaklarmış.
Tabi suçlu her zaman ki gibi yine ben oldum. Ne zaman işe yarayacak olsam ortalıklarda görünmüyormuşum. Nede olsa küçüğüz ya, beyler babamın arkadaşları ya! vur abalının sırtına.
-
Selamlar hocam :)
bu sıcaklarda bu anıyı okuyunca bu sene hiç kar yağmayacak gibi geldi bir an :)
-
yüreğine sağlık hocam bu sıcak günde bir nebze olsun serinledik hani...
-
yuregıne saglıkk atılla amcaa gene mest ettın bızlerı
-
yuregıne saglıkk atılla amcaa gene mest ettın bızlerı
-
Merhaba Atilla hocam ne güzel yazmışsın okurken içine alıveriyor insanı ,emeklerinize sağlık.
Beni yıllar öncesine götürdünüz , namaz vakitleri dükkanlar kapatılmazdı , hububatlar cuvallarda dükkan önlerinde acıkta dururdu, mahalleli birbirini bilirdi saygı ve sevgi ifadeleri daha başka idi ,mahallenin deliside ,veliside ,coçuğuda ,büyüğüde sahip cıkardı birbirine , Hocam sayenizde neden bilmem andım eskileri birden , sevgiyle kalın
-
Çok haklısın Sami bey, günümüzde ne sevgi kaldı ne saygı nede insanların bir birlerine güvenleri. Çıkarcı ve hazırcı bir toplum olduk çıktık.
-
Teşekkür ederim gençler , daha çok yazılacak şeyler var ama sizleri sıkmak istemiyorum.
-
Paylaşım için teşekkürler
-
Paylaşım için teşekkürler