Şuan imzamda fotoğrafı olan setterim 1 yaşına kadar 50cm. arkamdan dolaştı meralarda.. Hatta diğer köpeğin beeperını duymuyorum diye tasmasındaki çanı bile çıkardım.. Çünkü en fazla 2 metre uzağıma gidiyordu.. Av sezonunun son günü arabaya doğru giderken yolun kenarından bir çulluk kalktı ve peşinden gitti.. Yarım saat falan gelmedi.. Bir sonraki sezon köpeği ava götürüp saldığımda başka köpek olduğunu sandım biran.. 4-5 yaşında usta köpekler gibi geziyor, kuş buluyor ve fermalıyordu.. O sezon çok zor meralarda çok zor kuşları buldu vurdurdu.. Ama getirmiyordu.. Sezonu o vaziyette kapattık... Bir sonraki sezonda köpek 3 yaşına geldiğinde vurduğum kuşları getirmeye başladı.. Aramasıyla, çalışkanlığıyla, hırsıyla, enerjisiyle, ferması ve getirmesiyle şuana kadar baktığım en iyi köpeğim diyebilirim..
Kafanızı biraz şişirdim şimdi ama, işte herşey köpek 2 aylık iken belli olmuyor.. Belki başka bir avcı arkadaş daha 1 yaşındayken aramıyor, 2 yaşındayken getirmiyor diye köpekten soğuyacaktı. En önemli olan anne-baba, şecere tabiki ama bunun yanında çok sabretmek ve bol bol ava götürmekte çok önemli...
Saygılar,,,