Merhaba dostlar. İki yıllık bir aradan sonra yine birlikte olmanın sevinci içindeyim. Herkese rastgele.
Sizlere 2013-2014 avcılık döneminin keklik avının serbest olduğu ikinci haftasında yaşadığım güzel bir anımı paylaşmak isteğimle anlatımıma başlıyorum. Akşamdan Hüseyin Hocayla anlaştık Seferihisar Karakoçlar mevkiine keklik avına çıktık. Bir hayli yürüdükten sonra hoca iki adet keklik kaldırmış. Benim bir hayli ilerimden geçtiler. Tabi ki bende Hüseyin hocada atış yapamamıştık.
Her ikimizde gittikleri yöne gittik ama keklikleri bulamamıştık daha başkalarını bulmak için çok yer gez sekte başka keklik bulamadık. Avlandığımız tepeler daha önceden yanmış olduğundan çalılık diye bir şey kalmamış sadece uzun otlarla kaplı bir alandı. Benim köpekler ilerimde korkak tavırlar takınmaya başladılar. Domuzu tanımadıkları halde domuz kokusuna yaptıklarını tahmin ettim.
Av yeleğimin göğüs fişekliğinden bir tek kurşun fişeği, birde dokuzlu çekip parmak aralarıma yerleştirdim. Hazır olması yönünden bana zaman kazandıracağını düşündüm. İçimde otların arasından bir domuzun fırlayacağı hissiyle ilerliyorum. Devam ettiğim yamaç bitti, tepenin üzerindeyim. 20 adım sonra ilerimde iki tepeyi ayıran derin bir dere başlıyor. Derenin uzunluğu güney ve kuzeye uzanıyor. Kuzey yöne baktığımda; 8 adet iri yapılı domuzlar kuzey yöne doğru koşmaktalar. Doğu yöne baktığımda; 3 adet domuz hızla koşmaktalar.
Hemen Kırıkkale tüfeğimi kırdım, sağ namludaki saçma fişeğimi çıkarıp tek kurşunu sürdüm ve 3 adım attım. Hüseyin hoca kapanmış bir uğraş veriyor. En arkadaki iri kıyım domuzun iki kulak arasına namluyu uzattım ve tetiğe dokunduğumda domuz olduğu yere kapaklandı. Ben inanın hiç de öyle beklemiyordum. Sebebi ise önceki domuz avlarımda vurmuş olduğum domuzlara atmış olduğum mesafeler 30-100 metre mesafelerdi.
Kurşunu yiyen domuzlar 100-120 adım gider öyle yıkılırlardı. Hocaya baktığımda hoca hala uğraşmaktaydı. Meğer otomatikteki fişekleri değiştirmek isterken fişek sıkıştırmasından dolayı uğraşmaktaymış. Eğer Hoca’nın fişekler değişseydi hoca o 3 domuzu da indirirdi sanırım. Bir ara hocaya “bak hoca arkadaki domuz yattı oraya” dedim. “İyi” dedi.
Olduğum yerden adımlayarak hocanın yanına kadar gittim. 107 adım saydım, lafa daldık. İlerisini sayamadım. Sanırım bir 100-120 adım daha vardı. Tabi ki kurşun yolu düz olduğu için sanırım tahminen 120 metre gibi bir mesafe vardır. Hocayla birlikte domuzun yanına vardık. Domuz ara ara gözünü açıp kapatıyordu. Beynine bir saçma sıkısı atarak acısını dindirdim. O gün başka av bulamadık ve evlerimize döndük. Bir heyecanımı daha sizlerle paylaşmış bulunmaktayım. Herkese rastgele.
Konu: NEYE NİYET NEYE KISMET (Okunma sayısı 1558 defa)